Malowany proszkowo, aluminiowy profil okapowy do zastosowania na balkonach i tarasach z drenażową okładziną z kruszywa naturalnego połączonego poliuretanową żywicą
· Prawidłowe odprowadzenie wody na zewnątrz tarasu
· Odporność na warunki atmosferyczne
· Odporność na korozję
· Szczelność strefy okapowej
· Szybki i prosty montaż
Produkty towarzyszące:
· Narożnik zewnętrzny 90°
· Narożnik wewnętrzny 90°
· Narożnik zewnętrzny 135°
· Narożnik wewnętrzny 135°
· Łącznik L20
K20 to profil okapowy do wykończenia krawędzi balkonów z posadzkami żywicznymi drenażowymi. Wykonany z aluminium pokrytego powłoką poliestrową, zapewniającego szczelne połączenie z izolacją. Stosowany w systemach z izolacją z zaprawy uszczelniającej lub żywicy z posadzką wykonaną jako mieszanka żywicy poliuretanowej i barwnego kruszywa naturalnego.
Rodzaj podłoża:
Podkłady cementowe, inne podłoża posiadające odpowiednią sztywność i nośność.
Przygotowanie podłoża:
Podłoże musi być nośne, równe i wolne od zanieczyszczeń. Podkłady cementowe powinny być związane, wysezonowane z właściwie wykonanymi dylatacjami. Wzdłuż krawędzi balkonu, na szerokość montowanego profilu (80 mm), podłoże powinno posiadać uskok (obniżenie ok. 3 mm) tak, aby po montażu profilu jego powierzchnia licowała się z płaszczyzną podkładu.
Obniżenie można wykonać za pomocą szablonu montażowego z tworzywa ABS (z profilami) odpowiednio:
1. w przypadku nowo wykonywanego podkładu cementowego – poprzez wtopienie szablonu montażowego w świeżą zaprawę.
2. w przypadku związanego podkładu cementowego – poprzez ułożenie na nim szablonu montażowego i wyrównanie podkładu do jej górnej powierzchni zaprawą wyrównawczą.
Narzędzia:
Przymiar metrowy lub miara zwijana, piła odpowiednia do cięcia aluminium, nóż, mieszarka lub wiertarka elektryczna wolnoobrotowa, mieszadło koszyczkowe, nierdzewna paca stalowa, pędzel, szczotka malarska, szpachelka lub kielnia, naczynie z podziałką. Dopuszczalne jest używanie pił
ręcznych lub mechanicznych przeznaczonych do cięcia aluminium. Niedopuszczalne jest używanie do cięcia profili narzędzi powodujących efekt termiczny (nagły wzrost temperatury), np. szlifierki kątowej.
Warunki wykonania:
Montaż profili wykonywać w warunkach odpowiednich dla materiałów izolacyjnych i montażowych (zaprawa uszczelniająca, łączniki mechaniczne lub chemiczne, inne materiały) zgodnie z kartami technicznymi tych materiałów.
Montaż:
Montaż rozpoczynamy od narożników. Po ich wstępnym ustawieniu zaznaczamy miejsca mocowania mechanicznego, wiercimy otwory, osadzamy koszulki kołków rozporowych i wstępnie mocujemy narożniki celem wymierzenia dalszych odcinków profili prostych. Odcinki proste profili należy tak wymierzać, aby na ich łączeniach pozostawić przerwy dylatacyjne o szerokości około 2 mm i 5 mm pomiędzy profilami a elementami stałymi budynku.
Na szerokości wykonanego wcześniej uskoku w podkładzie wzdłuż krawędzi balkonu układamy cienką warstwę z zaprawy uszczelniającej, na której osadzamy narożniki i profile proste, dbając o właściwe i równe ustawienie. Po wstępnym związaniu zaprawy uszczelniającej dokręcamy wkręty osadzonych kołków rozporowych. Na wysokości przerw dylatacyjnych (łączeń profili i narożników) od spodu profili mocujemy poziomy łącznik dylatacyjny, a od zewnątrz łącznik L20. Powstałą szczelinę dylatacyjną, na całej długości wypełniamy elastyczną masą uszczelniającą (do stosowania na zewnątrz np. poliuretanową). Styk krawędzi profilu z podkładem cementowym wzmacniamy wtopioną w zaprawę uszczelniającą taśmę wzmacniającą. W dalszej kolejności wykonujemy hydroizolację
z właściwej do tych zastosowań zaprawy uszczelniającej zgodnie z informacjami zawartymi w karcie technicznej producenta.
W przypadku użycia innego rodzaju hydroizolacji, połączenie profilu wykonujemy zgodnie ze specyfiką danego rodzaju hydroizolacji.
Posadzkę z żywicy wykonujemy zgodnie z kartą techniczną materiału.
Sposób zabudowy profilu pokazano na rysunku obrazującym jego przykładowe zastosowanie.
