Elastyczna, dwukomponentowa, cementowo-polimerowa, zaprawa hydroizolacyjna
PROFLEX MST to elastyczna, hydraulicznie wiążąca zaprawa uszczelniająca, powstająca przez zmieszanie komponentu A: suchego proszku zawierającego spoiwo z cementu portlandzkiego, dodatki ulepszające i wypełniacze z naturalnych kruszyw kwarcowych z komponentem B: wodną dyspersją polimerów. Do stosowania w pomieszczeniach mieszkalnych, publicznych i na zewnątrz, w zbiornikach wody i basenach kąpielowych.
• Elastyczna o dużej przyczepności oraz wodoszczelności, wytrzymałości mechanicznej, odporności na skurcz i odparzanie
• O optymalnych właściwościach roboczych, czasie otwartym i łatwości nanoszenia różnymi metodami przy braku tendencji do spływania
• Odporna na cykle zamrażania i inne wpływy atmosferyczne
PROFLEX MST służy do wykonywania przeciwwilgociowych i przeciwwodnych, poziomych i pionowych elastycznych warstw uszczelniających i mostkujących stabilne rysy o rozwartości do ≥ 0,75 mm, w strefie podziemnej i nadziemnej:
• stóp, ław, płyt, ścian cokołowych i in. konstrukcji fundamentowych,
• pomieszczeń mokrych i wilgotnych w budynkach przemysłowych, gospodarczych i mieszkalnych, także z ogrzewaniem podłogowym,
• zespolonych systemów posadzkowych i okładzinowych na tarasach loggiach i balkonach,
• systemów okładzinowych i ochronnych basenów oraz zbiorników na wodę i inne ciecze (po sprawdzeniu przydatności).
Szczególnie nadaje się do wykonywania hydroizolacji pod drenażowe wykładziny z kamienia naturalnego.
Zużycie:
Ok. 1,6 kg zaprawy zarobionej składnikiem B na 1m² na 1 mm grubości suchej warstwy.
Ostateczne zużycie materiału zależy od warunków miejscowych i zaleca się je określać na podstawie prób wykonanych na reprezentatywnym podłożu.
Przygotowanie podłoża:
Materiał układać na podłożach mineralnych, takich jak: beton zwykły i komórkowy; mury o pełnej spoinie z drobnowymiarowych elementów ceramicznych, cementowych i ciepłochronnych; tynki tradycyjne i rapowane cementowe i cementowo-wapienne; jastrychy cementowe; stabilne okładziny z płytek ceramicznych.
Wszystkie podłoża muszą być stabilne, nośne, równe, czyste i wolne od substancji zmniejszających przyczepność (pył, oleje, wysolenia, mleczko cementowe, resztki farb itp.).
Odpowiednią metodą (mechanicznie, wodą pod ciśnieniem, środkami myjącymi itp.) usunąć źle związane lub wystające elementy podłoża (resztki zaprawy, łuszczące powłoki itp.). Ubytki i nierówności powierzchni naprawić, „raki” i pory wypełnić, a odchyłki wyrównać odpowiednimi zaprawami, np. elastycznym klejem do płytek FKFlex 54Z marki MONOLITH. Naroża zewnętrzne zaokrąglić, a w wewnętrznych i na szczelinach dylatacyjnych wkleić zaprawą taśmy dylatacyjno-uszczelniające, np. FLEXTEX E 120/70 marki MONOLITH.
Szczególną uwagę należy zwrócić na:
• Słabo chłonne podłoża mineralne – oczyścić.
• Podłoża chłonne – oczyścić, bezpośrednio przed nakładaniem matowo zwilżyć wodą.
• Podłoża bardzo chłonne, jastrychy anhydrytowe lub powierzchniowo piaszczące – zagruntować materiałem, który wiąże pył i polepsza nośność podłoży: TG2 10D marki MONOLITH.
• Szkliwione płytki ceramiczne należy zmatowić.
• Na narożach, krawędziach, przepustach itp. miejscach zaplanować, w miarę potrzeby, odpowiednie profile.
Wykonanie:
Przygotowanie zaprawy:
Do zarobu zaprawy nadają się mieszadła wolnoobrotowe do zapraw (do ok. 400 obr./min.).
Do czystego pojemnika wlać składnik B i wsypując powoli odmierzoną ilość materiału suchego mieszać całość bez napowietrzania, do uzyskania jednorodnie zarobionej masy. Odczekać ok. 5 minut, po czym całość ponownie wymieszać.
W razie potrzeby uzyskania rzadszej konsystencji, do nakładania przez malowanie, wyregulować ją na tym etapie niewielkim dodatkiem wody (do 2% t.j 0,5 l na 25 kg). Ostateczna konsystencja robocza zależy od takich czynników, jak np. oczekiwana grubość warstwy, temperatura, warunki pogodowe i preferencje wykonawcy. W głównym stopniu zależy ona od planowanego sposobu nakładania i rozprowadzania materiału na podłożu. Dla pacy i szpachli korzystne są konsystencje plastyczne, dla pędzla i wałka – gęstociekłe. Konsystencję zaleca się określać na podstawie prób i utrzymywać bez zmian na wydzielonych powierzchniach. Stałość konsystencji wpływa na jednorodność struktury i powierzchni nakładanego materiału. Podczas pracy nie rozrzedzać konsystencji zarobionego raz materiału dodatkiem wody, ani nie mieszać go z nową partią.
Nie zarabiać więcej materiału niż można przerobić w czasie 45 minut.
Nakładanie:
Materiał zaleca się nakładać:
• wałkiem lub płaskim pędzlem, techniką malarską, dokładnie rozprowadzając go po podłożu jak gęstą farbę,
• pacą stalową, przez szpachlowanie do uzyskania na płaszczyźnie warstwy o jednakowej, odpowiedniej grubości.
Izolacje balkonów wykonuje się w dwóch warstwach. Pomiędzy warstwami umieszcza się siatkę o gramaturze ok/140 g/m2.
Minimalna grubość (MGW) i ilość warstw po związaniu wynosi:
• dla rodzaju obciążenia: wilgoć z podłoża: MGW-> 2 mm/ min. zużycie -> 3,2 kg/m²/ ilość warstw -> 2;
• dla rodzaju obciążenia: woda bez spiętrzeń : MGW-> 2 mm/ min. zużycie -> 3,2 kg/m²/ ilość warstw -> 2.
Czas wiązania zaprawy w przeciętnych warunkach (temperatura 23°C, wilgotność względna 50%):
• min. 4 h do wejścia na pierwszą warstwę w miękkim obuwiu i układania drugiej warstwy,
• min. 16 h do wejścia na kolejne warstwy w miękkim obuwiu i kontynuacji prac.
Podane czasy mają charakter orientacyjny. W warunkach chłodnych ulegają one wydłużeniu, a w ciepłych skróceniu.
Narzędzia czyścić bezpośrednio po użyciu czystą, zimną wodą.
Ważne wskazówki:
• Podczas nakładania i wiązania zaprawy wymagana jest temperatura materiału, otoczenia i podłoża co najmniej +5°C.
• Nie pracować pod bezpośrednim działaniem nasłonecznienia, deszczu, wiatru oraz w temperaturach wyższych niż +25°C.
• Osłonić (okleić) elementy narażone na zabrudzenie zaprawą.
• Świeżą warstwę zaprawy nieoklejonej płytkami chronić (np. przykryć folią) przed wyschnięciem przez co najmniej 3 dni.
Bezpieczeństwo pracy / zalecenia:
Należy bezwzględnie przestrzegać przepisów bezpieczeństwa umieszczonych na etykiecie.
Zawiera cement portlandzki, który w połączeniu z wodą tworzy odczyn silnie alkaiczny, drażniący skórę i błony śluzowe.
Bliższe informacje na temat bezpieczeństwa podczas transportu, przechowywania i obchodzenia się z produktem dostępne są w aktualnej karcie charakterystyki chemicznej preparatów niebezpiecznych.
Narzędzia czyścić natychmiast po zakończeniu pracy.
Usuwanie odpadów:
Niezwiązaną zaprawę chronić przed zawilgoceniem i oddziaływaniem agresywnych mediów.
Resztki zarobionej zaprawy utylizować jako gruz budowlany.
